Ang patuloy na pagpapahayag na ang wikang Ruso ay mayaman sa paggawa ng aming pananalita na nagpapahayag at may kakayahan. Salamat sa kanila, maaari naming maiparating ang aming mga saloobin nang mas malalim at malinaw, samakatuwid sila ay napakahalaga.
Bilang karagdagan, ang bawat isa sa kanila ay may isang pambihirang kasaysayan ng pinagmulan. Salamat sa mga parirala, hindi lamang namin pinalawak ang aming bokabularyo. Kapag pinag-aaralan ang mga ito, nagiging mas mali tayo, marami tayong natutunan tungkol sa kasaysayan at panitikan.
Sa artikulong ito, titingnan natin ang walang-hanggang pagpapahayag na "sa nayon ng lolo." Tandaan na nangangahulugan ito kung saan naaangkop. At, siyempre, sumisid sa kasaysayan ng pinagmulan nito. Bagaman, malamang, kilala ito sa maraming mga mambabasa, dahil may kaugnayan pa rin ang expression at hindi napapanahon sa paglipas ng panahon.
"Sa nayon ng lolo": ang kahulugan ng parirala
Upang bigyang-kahulugan ang expression na ito, lumiliko tayo sa mga diksyonaryo ng may-akda. Pinaka tumpak nilang ipinaalam ang kanilang kahulugan. Bumalik muna tayo sa paliwanag na diksyunaryo ng S.I. Ozhegova. Kapag isinasaalang-alang ang salitang "nayon" hindi niya nakalimutan na banggitin ang expression "sa nayon ng lolo." Ang kahulugan ng parirala sa loob nito ay "sa isang sadyang hindi kumpleto, hindi tumpak na address." Nabanggit na ang expression ay may istilo ng pakikipag-usap.
Bumaling din kami sa isang mas dalubhasang diksyonaryo - parirala, na na-edit ni Stepanova M.I. Sa loob nito, hindi rin pinalampas ng may-akda ang matatag na pagliko "sa nayon ng lolo." Ang kahulugan ng parirala sa diksyunaryo na ito ay "hindi alam kung saan". Nabanggit na ang expression ay ironic.
Parehong mga interpretasyon ay magkatulad sa bawat isa. Walang alinlangan, ang expression ay nangangahulugang isang hindi kilalang address.
"Sa nayon ng lolo": ang pinagmulan ng parirala
Ang etimolohiya ng matatag na mga expression ay magkakaiba. Ang ilang mga pagliko ay katutubong kasabihan, ang iba ay nauugnay sa mga alamat at mga kaganapan sa kasaysayan, at ang iba ay may mga akdang pampanitikan.
Ang expression na isinasaalang-alang namin ay lumitaw noong 1886. Noon lumabas ang kwento ni A.P. Chekhov "Vanka". Ang ekspresyong ito ay nagmula doon.
Sa malungkot na kwentong ito, ang pangunahing karakter - isang ulila na Vanka - nagsusulat ng isang liham sa kanyang lolo. Sa loob nito, inilalarawan niya ang kanyang mga paghihirap sa buhay kasama ang tagabaril kung kanino siya nakakabit. Hiniling niya na kunin ito, naalala ang masayang sandali ng buhay sa nayon. Gayunpaman, hindi alam ni Vanka ang address kung saan ipadala ang liham. Sinusulat lamang niya ang "Sa nayon ni Lolo Konstantin Makarych." Kaya lumitaw ang pariralang ito at agad na nag-ugat.
Kapansin-pansin na maraming naaalala ang nakabagbag-damdaming kuwento salamat sa expression na ito. Ipinakita niya ang lahat ng kawalan ng pag-asa sa posisyon ng ulila. Hindi alam ng batang lalaki ang address ng kanyang tahanan at hindi makakabalik doon. Naiintindihan ng mambabasa na inaasahan ni Vanka na basahin ng kanyang lolo ang liham, maawa siya at kunin siya ay hindi magkatotoo. Ang kanyang mga salita ay hindi maabot ang matanda, at kakailanganin niyang mabuhay pa sa mahirap na mga kondisyon.
