Kahit na isang tangkay
Ang kaluluwa ko
Bakit siya
Nasugatan ang mga pakpak?
Akilina Grigoryevna Vekshina - ang sikat na manunulat ng Sobyet at makata. Ito ay itinuturing na unang makata ng Udmurt. Na-daan ang paraan para sa pagkamalikhain para sa maraming mga manunulat ng Udmurt. Sa simula ng kanyang karera, pinili niya ang pangalan ng Udmurt na Ashalchi Oka.
Talambuhay
Si Akilina Grigoryevna ay ipinanganak noong 1898 sa isang ordinaryong pamilya ng mga magsasaka sa Udmurt Republic. Tumanggap siya ng edukasyon sa paaralan ng guro ng Karlyan, pinagkadalubhasaan ang propesyon ng isang guro. Kalaunan ay nag-aral siya sa University of Kazan sa Faculty of Medicine. At noong 1927 natanggap niya ang propesyon ng isang optalmolohista.
Pagsasanay sa medisina
Ang propesyon ay nagdala ng Akilina Grigoryevna kagalakan, nakamit niya ang mahusay na tagumpay dito at natanggap ang award na "Pinarangalan na Doktor ng Udmurt Autonomous Soviet Socialist Republic". Ang mga kasanayang ito ay kapaki-pakinabang sa kanya sa mga mahihirap na taon ng World War II. Si Akilina Grigorievna ay tinawag sa harap bilang isang siruhano sa harap na linya. Iginawad para sa mga operasyon. Pagkatapos ng demobilisasyon, nagtrabaho siya bilang isang doktor sa isang lokal na ospital sa distrito. Ipinakita niya ang kanyang sarili bilang isang bihasang espesyalista at gumawa ng isang makabuluhang kontribusyon sa paglaban sa trachoma. Ginugol ko ang karamihan sa aking buhay sa paggamot sa mga tao mula sa karamdaman na ito sa isang dalubhasang dispensaryo. Namatay siya noong 1973.
Karera ng manunulat
Ang talambuhay ni Ashalchi Oka bilang isang manunulat ay nagsimula noong 1918 kasama ang paglalathala sa isa sa mga pahayagan ng Udmurt na "Ville Sin". At sampung taon na ang lumipas ang kanyang unang koleksyon ng mga tula na "Sures duryn" ay nai-publish. Matapos ang malikhaing buhay ng makata nang kaunti na huminto dahil sa kanyang akusasyon na magkaroon ng mga link sa mga Nazi noong 1933, na, malinaw naman, ay gawa-gawa. Ang kanyang malapit na kaibigan at manunulat ay inakusahan, ngunit ang kuwentong ito ay nasaktan din sa kanya: mayroong mga interogasyon, paglalakbay sa departamento at patotoo. Ayon sa isa pang bersyon, ang manunulat ay nahulog sa ilalim ng pang-aapi ng pampulitikang panunupil laban sa mga manunulat ng 1920-30. Ito ay isang trahedya na panahon para sa maraming mga manunulat ng Sobyet. Si Akilina Grigoryevna ay naaresto at nanatili sa NKVD ng tatlong buwan, at ang kanyang kapatid na si manunulat na si Ivo Ivi, ay hindi nakatakas sa ganitong kapalaran. Maraming iugnay ang kanyang pag-alis ng malikhaing sa isang pipi na protesta laban sa panunupil sa Stalinist. Ang manunulat mismo ay palaging pumipigil sa pagkomento, na malinaw na ang paksang ito ay hindi kasiya-siya para sa kanya.
Sa panahon ng isang downtime sa karera ng isang manunulat, si Ashalchi Oki ay nakatuon sa kanyang karera sa medisina. Bilang karagdagan, nag-aalok siya ng maraming oras sa pagsasalin ng mga tula ng mga makatang Ruso sa wikang Udmurt. Kaya, ang kanyang pinakatanyag na gawain ay ang pagsasalin ng isang koleksyon ng mga tula ni Alexander Sergeyevich Pushkin.
Nagtagumpay siya sa ganap na pagbabalik sa kapaligiran ng mga manunulat lamang sa panahon ng paghahari ni Khrushchev, sa heyday ng tinatawag na "thaw" na panahon. Ang desisyon na ito ay itinulak ng maraming mga kaibigan at manunulat. Siya ay namamahala upang makamit ang paglalathala ng mga tula sa Ruso. Si Ashalchi Oka mismo ay madalas na inamin na sa oras na iyon ay wala na siyang pag-asa sa likod ng buhay at mga uso ng modernong mundo. Mula sa panahong ito ng kanyang trabaho, kakaunti lamang ang mahahalagang gawa na naipreserba, halimbawa, tulad ng mga "lola" at "Scarecrow".
Pagkamalikhain
Maraming mga makata at manunulat ng Udmurt ang kilala, ngunit ang kontribusyon ng akda ng Ashalchi Oka sa panitikan at panitikan ng Sobyet sa kabuuan ay hindi maigpawalang-saysay. Inilalarawan ng kanyang mga kwento at tula ang buhay, saloobin, pangarap, kalungkutan at damdamin ng isang ordinaryong batang babae na Udmurt. Sa kanyang mga tula ay walang labis na mga pathos at mapagmataas na mga salita, ang mga ito ay simple at nauunawaan sa sinumang tao.
Ang bawat linya ay napuno ng hindi pangkaraniwang lambing at pagmamahal sa mga tao, kalikasan, simpleng kasiyahan sa buhay. Ang mga tula ng Ashalchi Oka ay nagpapangiti sa iyo at umiyak, nag-iwan ng mga semitones at hindi pagkakamali, ngunit madali silang basahin at mahulog sa puso. Para sa hindi kapani-paniwalang pagkababae at emosyonalidad, nakuha pa nila ang pangalang "bagong tula" sa mga kontemporaryo. Ang mga kontemporaryo ay madalas na ihambing ang kanyang mga tula sa sikat na Matsuo Base para sa pagmamahalan at isang pilosopikong diskarte sa pagmuni-muni sa pag-ibig at sariling bayan.
Ang pangunahing katangian ng Ashalchi ay isang romantikong batang babae na naglalagay ng kaluluwa, kung gayon ang kanyang puso at kalooban sa harap. Ang mga tula ni Ashalchi Oka sa wikang Ruso o Udmurt ay umaapela sa panloob na pagkakaisa, sangkatauhan, pag-ibig. Ito ang pangunahing pagkakaiba sa pagitan ng Ashalchi at maraming iba pang mga manunulat ng Sobyet. Hindi siya dinala ng ideya ng rebolusyon at hindi pumasok sa mga slogan sa politika, ngunit nanatiling totoo sa kanyang sarili sa buong kanyang malikhaing karera, kung saan siya ay gustung-gusto hindi lamang sa Udmurtia.
Pagsasalin
Ang interes sa makata sa bahay ay higit pa sa katamtaman, ngunit sa ibang bansa ang kanyang mga lyrics ay natagpuan kawili-wili at kagyat. Kaya, ang kanyang mga tula ay isinalin hindi lamang sa Russian, kundi pati na rin sa Hungarian, Pranses, Ukrainiano, Ingles at maraming iba pang mga wika. Sa Russia, ang mga tula ng makata at ang kanyang mga kwento ay isinalin nang higit sa isang beses, bukod sa pinakatanyag ay ang mga pagsasalin ng G. Pagirev, A. Smolnikov.
Mga tula ng pag-ibig
Ang pangunahing lugar sa gawain ng Ashalchi ay ang tema ng pag-ibig. Mahigpit niyang binibigyang diin ang malambot na damdamin na nararanasan ng isang batang babae. Ang lahat sa kanyang mga tula ay nagugunita sa mga kaakit-akit at pagkamangha sa unang pag-ibig. Ang pinaka-kapansin-pansin na pagmuni-muni ng mga damdaming ito ay ang tula na "Mahiyain."
Sabihin mo na lang -
Mayroon akong isang coveted.
Mahal na mahal niya ako, Walang tigil ang puso sa kanya.
At paano mo nais kahit isang beses
Magsabi ng isang salitang ganyan
Upang maunawaan sa oras na iyon
Ano sa kanya ng buong kaluluwa ko
Nagsusumikap ako at gusto ko
Upang makasama siya magpakailanman, Pero tahimik lang ako
Hinahaplos ang kanyang tingin.
Mga tula tungkol sa inang bayan
Ang isang makabuluhang lugar sa trabaho ay nakalaan para sa mga tula tungkol sa pag-ibig sa inang bayan. Hindi lamang sa kanilang sariling bayan, kundi pati na rin sa kanilang sariling lupain, tahanan, lupain kung saan sila ipinanganak at pinalaki, ang mga tao, sariwang pinutol ang damo. Ito ay lalo na binibigyang diin sa "Hometown, ang aking katutubong lupain."
Wala nang maganda kaysa sa lupa
Kaysa sa katutubong lupain.
Gaano ako kamahal sa lahat dito:
Paglilipat, kagubatan at mga bukid!
Namimiss ko sila.
At sa anumang iba pang mga panig
Ang lupain kung saan siya ipinanganak
Kahit saan ko naaalala.
