Ang Anglicismong naroroon sa mga modernong wika ng Ruso (at iba pa), sa pamamagitan ng kanilang presensya ay kumpirmahin na sa lahat ng kayamanan ng "dakila at makapangyarihan" sa ilang mga kaso hindi ito sapat. At ang bagay ay hindi lamang sa bilang ng mga ponema na nilalaman sa average na parirala. Mayroong mga nuances na kailangang makilala. Bilang karagdagan, ang aming bokabularyo sa negosyo, dahil sa mga pangyayari sa kasaysayan, medyo sa likod ng mga oras. Ano ang malambot? Bakit ang kahulugan ng matagal na ekspresyong "kumpanya ng tiwala" ay madaling magkasya sa maikling Ingles na "tiwala"?
Ang pangalan ng sikat na kanta ng Elvis Presley na "Love Me Tender" noong 90's ay jokingly isinalin bilang "love me, tender". Apat na mga salitang Ingles, na nakalimbag sa mga perang papel na "In God We Trust", ang mga Amerikano mismo ang nagpapaliwanag, hindi rin walang katatawanan.
Mga taong may takot sa Diyos
Ang bawat tao na nakakaalam ng isang maliit na Ingles, o, sa matinding kaso, armado ng isang diksyonaryo, ay maiintindihan ang kahulugan ng pariralang ito. Hindi katumbas ng halaga ang paggamit ng isang elektronikong "tagasalin", maaari itong magbigay ng isang ganap na hindi mabasa, tulad ng "Sa Diyos, nagtitiwala kami". Ang nilalaman ay, sa pamamagitan ng at malaki, naiintindihan. Ito ay "katiyakan ng pananampalataya" na ang pariralang "Sa Diyos na Pinagkakatiwalaan namin" ay nagpapahiwatig. Ang pagsasalin ng pariralang biblikal na "Kami ay nagtitiwala sa Diyos" ay ang pinakamalapit sa espiritu at linggwistiko. Upang maniwala sa Ingles - upang maniwala. Ang "To Trust" ay nangangahulugang magtiwala (sa ibang mga pandama, mag-aalaga, mag-patronize), at ayon sa simbahan, upang magtiwala. Ang pag-print ng tulad ng isang slogan para sa pera ay isang napakahusay na ideya. Ang pagtingin sa mga nakuha na barya o mga perang papel, ang isang naniniwala at matapat na tao ay dapat makaramdam ng kasiyahan at katahimikan, at isang kriminal o isang tagasuhol, tumatanggap ng isang di-makatarungang biktima, ay maaaring makaramdam ng pagsisisi. Kung siya, siyempre, mayroon siya.
Ang kwento …
Noong 1864, ang isang barya ay unang pinalamutian ng kasabihan na ito. Ang "Sa Diyos na Pinagkakatiwalaan namin" ay isang linya mula sa teksto ng awit ng Amerikano ng 1814, ang hitsura nito sa paraan ng pagbabayad ay inilaan upang kumpirmahin ang pangunahing kaalaman ng mga Kristiyanong halaga sa patakaran ng domestic at dayuhang estado ng mga batang bansa ng Bagong Mundo. Paano napagtanto ang matayog na hangarin na ito, ang tanong ay kumplikado at hindi maliwanag, tulad ng mga sagot dito, ngunit ang intensyon mismo ay tiyak na nararapat sa paggalang. Para sa mga numismatist, ang unang halaga ng pera ng US ay pinahahalagahan, ang ilang mga kopya ay napakamahal, kung minsan ay sampu-sampung libong dolyar.
… at pagiging moderno
Ang tradisyon ay ipinagpatuloy, kahit na mayroong mga kalaban. Ang katotohanan ay sa America, bukod sa mga naniniwala, mayroon ding mga ateista na ayaw basahin ang pagbanggit ng Diyos araw-araw (nakakainis ito sa kanila), ngunit hindi nila pinakinggan ang kanilang opinyon.
Ang huling oras ng isang demanda sa legalidad ng paggamit ng pariralang "In God We Trust" bilang isang katangian ng estado ay isinasaalang-alang ng US Supreme Court noong 1977. Ang desisyon ay ginawa konserbatibo: iwanan ang lahat ng ito ay.
Noong 2013, pagkatapos ng isang mahabang pahinga, ang isang bagong dalawang dolyar na banknote ay inilagay sa sirkulasyon. Ang nagpalabas ay ang Bank of Atlanta. Sa kabuuan, halos 45 milyong kopya ang nakalimbag. Naturally, ang pera ng bagong sample ay pinalamutian ng parehong kasabihan, "Sa Diyos na Pinagkakatiwalaan namin".
